شیر پروانه ای لاگ تایپ یا انتهای خط، دارای چهار الی بیست حلقه (بسته به سایز شیر) در اطراف محیط خارجی مجرای اصلی شیر است که با قرار گرفتن در انتهای خط، به فلنج خط لوله پیچ و مهره می شود. در واقع تفاوت اصلی شیر پروانه لاگ و شیر پروانه فلنج دار در این است که: شیر پروانه ای فلنج دار دارای دو سطح دایره ای سوراخکاری شده (گوشواره) در دو سمت شیر است که حالت فلنج دارد، در حالی که در شیر پروانه ای لاگ تایپ، بسته به سایز شیر، چهار الی بیست حلقه متصل به محیط خارجی شیر، تنها، محل عبور پیچ فلنج های متصل به خط لوله است که به تثبیت شیر کمک می کند. شیر پروانه ای لاگ تایپ به گونه ای طراحی شده است که از هر دو سمت قابل اتصال به فلنج را دارد. این ویژگی به اصطلاح انتهای خطی بودن شیر پروانه ای لاگ تایپ باعث می شود تا بتوان اتصال آن را از طرف دیگر قطع کرد بدون اینکه اتفاقی برای خط لوله رخ دهد در حالی که شیر پروانه ای ویفری چنین قابلیتی ندارد و برای برقرار مانده موقعیت شیر به دو فلنج نیاز است. حتی نوع فلنجدار شیر پروانه ای نیز به دلیل وزن بالا در اکثر مواقع چنین کارایی نمی تواند داشته باشد. بنابراین، شیر پروانه ای لاگ تایپ با این کاربرد خاص، مزیت ویژه ای برای خود دارد.